Incassobureau veroordeeld tot terugbetaling

Een man schakelde een incassobureau in om een vordering te innen op een zakenpartner. Deze zakenpartner betwistte de vordering, waarna het incassobureau de incassowerkzaamheden staakte en naar de gesloten overeenkomst verwees. De werkzaamheden werden voortgezet op basis van een uurtarief. De man weigerde de eindfactuur te betalen, omdat hij zich bedrogen voelde en omdat er maar weinig was gedaan. De kantonrechter oordeelde dat niet duidelijk was aangegeven welk tarief geldt. In deze fase hoefde de cliënt niets te betalen, omdat zijn opdracht onder de no-cure-no-pay-afspraken viel. Het incassobureau moet het betaalde voorschot teruggeven.

Het incassobureau paste zijn eigen algemene voorwaarden onjuist toe bij het opstellen van de factuur. Bovendien verrichtte het bureau niet alle beloofde werkzaamheden. Toen er maatwerk moest worden geleverd, werd er namelijk wel een uurtarief genoemd, maar geen vaste prijs. Dat is zowel in strijd met de eigen voorwaarden van het incassobureau als in strijd met de wet, oordeelt de kantonrechter. Het incassobureau moet als goed opdrachtnemer op begrijpelijke wijze aangeven wat de prijs is en hoe die wordt berekend. Dat geldt eens te meer omdat het incassobureau verwachtingen heeft gewekt door te adverteren met de slogan ‘no cure no pay’.

Dit is niet de eerste (en ook zeker niet de laatste) keer dat een incassobureau op de vingers wordt getikt. Zoals ook uit deze zaak blijkt, houden incassobureaus zich soms niet aan de regels. Zij kunnen er nare praktijken op nahouden om iemand te laten betalen. Betaal daarom niet zomaar als er een dreigende incassobrief op de mat valt, maar laat je hierbij goed voorlichten en adviseren door een advocaat.

Denise van Zijl

Bron: uitspraak Rechtbank Noord-Holland, 28 april 2021, ECLI:NL:RBNHO:2021:3573